Bye bye ING – maar niet heus

Het is nu meer dan een jaar geleden dat ik dacht mijn bankrekening bij ING opgezegd te hebben. Na alle bankschandalen en de hardleersheid van de ING vond ik het wel mooi geweest. Ik opende een rekening bij een andere – meer verantwoord opererende bank, maakte gebruik van de overstapregeling, paste mijn periodieke overschrijvingen aan en zegde mijn ING rekening op. Bij een kantoor, want het kan niet schriftelijk of via de website. Op het ING-kantoor moest ik redenen voor mijn opzegging aangeven en er werd zelfs aangeboden of ik een klacht wou indienen. Ja dat wou ik. En daarna zou alles goed komen. Maar er gebeurde helemaal niets. Geen opzeggingsbevestiging, geen berichten over incasso’s die nog werden geïnd op de oude rekening, zelfs geen reactie op de klacht. Helemaal niets.

Ik knipte – toegegeven enigszins melodramatisch – mijn ING-pasje aan stukjes. Dat bleek achteraf niet zo handig. De app op m’n telefoon bleef nog wel werken. Zodoende kon ik het zien als er nog geld werd afgeschreven. Dat vond ik een tijdlang nog wel makkelijk, maar na een half jaar vond ik het wel genoeg. Vooral toen bleek dat de ING ook gewoon nog kosten voor de bankrekening afboekte. Ik schreef weer wat geld over naar de ING-rekening zodat ik niet meer rood stond en probeerde of ik de rekening definitief kon beëindigen via de app. Nee. Via de website dan? Nee, lukte ook niet, want ik had geen login meer. Ik probeerde opnieuw een login aan te vragen. Dat bleek niet te kunnen zonder je pasnummer. Ik was zo dom geweest om er vanuit te gaan dat ik het pasje niet meer nodig had als ik m’n rekening had opgezegd. Ik probeerde het telefonisch. Ze zouden toch vast wel in het systeem kunnen zien dat ik m’n rekening had opgezegd. Nee, meneer dat kunnen we helaas niet telefonisch doen.

Opnieuw naar een ING-kantoor. Ja, we begrijpen het. Het spijt ons dat het zo lang duurt, we gaan het nu regelen. Ze kopieerden voor de tweede keer mijn legitimatiebewijs en zochten me op in het systeem. O, dat is nu vervelend: er staat niet genoeg geld op de rekening om de rekening op te kunnen zeggen. Er moet minimaal 20 euro op de rekening staan. Zucht … Helemaal murw van de bureaucratie vroeg ik niet meer waarom ze me dat niet eerder hadden gezegd en zei: ok, kan ik dat nu overmaken of pinnen of desnoods contant betalen? Het kon alleen overgemaakt worden. Maar dat was geen bezwaar als ik ‘toevallig’ via een andere ING rekening geld kon overmaken. Nee, dat kon ik toevallig niet, want ik wilde nu juist van de ING af. Ja dan duurt de overschrijving helaas wat langer. Van de vraag of ze me konden bellen als het geld erop staat verwachtte ik eigenlijk niets meer. Vanochtend ben ik voor de derde keer naar het ING-kantoor gegaan om de rekening op te zeggen. Ik heb nu een geprinte bevestiging meegevraagd.

De moraal van het verhaal: zet je geld nooit op een bank, zeker niet bij de ING. Voor de rente hoef je het niet meer te doen en van de bank kom je nooit meer af.